Ülkemizi derin bir üzüntü ve öfkeye boğan bir olay, geçtiğimiz günlerde mahkeme salonuna taşındı. 5 yaşındaki Melike’nin acı dolu hikayesi, hem toplumda infial yarattı hem de adalet sisteminin ne denli önemli olduğunu bir kez daha gözler önüne serdi. Melike’nin babası ve üvey annesinin, bu minik hayata son vererek onu göle attıkları iddiası, adalet arayışını hızlandırdı. Olay, aile içindeki karanlık dinamikleri ve çocuk istismarını gündeme getirirken, mahkemedeki ilk duruşma, ailevi ilişkilerin ne kadar tehlikeli olabileceğini pekiştiriyor.
Melike, henüz 5 yaşında bir çocuktu. Hayat dolu, oyuncu ve kıvrak zihinli bir kız çocuğu olarak tanınıyordu. Ancak bu masumiyet, zalim bir kadere teslim oldu. Bir çocuk olmanın getirdiği naiflik, bazen tehlikelerle dolu bir yaşamı beraberinde getirebiliyor. Melike’nin babası ve üvey annesi, ona hayatı yeterince güzel sunmak yerine, korkunç bir son hazırladı. Göl kenarında bulunan cesedi, hem ailenin arka planına dair karanlık tablolara ışık tutuyor hem de çocuk koruma sisteminin yetersizliklerine dikkat çekiyor. Toplum, Melike’nin hikayesini öğrenince derin bir sarsıntı yaşadı. Herkesin aklında yanıt bekleyen sorular belirmeye başladı: Bu duruma nasıl gelindi? Melike’nin hayatına son veren ebeveynler nasıl böyle bir kanlı eyleme kalkışabildi? Ve en önemlisi, çocuklarımızın güvenliği için neler yapılmalıydı? İşte tüm bu sorular, yargı sürecinin ilk gününde yankı buldu.
Duruşma sırasında, baba ve üvey anne, mahkeme salonunun soğuk duvarları arasında ilk kez karşı karşıya geldiler. Yaşananlar, sağduyulu izleyicileri derinden etkiledi. Görgü tanıklarının ifadeleri, Melike’nin ölümünden önceki dönemdeki trajik olayları gözler önüne serdi. Mahkemeye yansıyan tüm iddialar, aile içindeki şiddetin ve istismarın boyutlarını daha da netleştirdi. Uzmanlardan oluşan bir heyet, Melike ve aile hakkında kapsamlı bir rapor sundu. Raporda, çocuğun daha önceki yıllarda aile içinde maruz kaldığı fiziksel ve psikolojik şiddet tüm detaylarıyla belgelendi. Adaletin tecelli etmesi için bekleyen aileler, bu duruşmaları endişeyle takip etti. Melike’nin hayatına son verenlerin, bu olayların ardından nasıl bir hesap vermesi gerektiği üzerine derin düşünceler, herkesin zihinlerinde yankı buldu.
Mahkeme sürecinin geçirdiği ilk seans, hem Melike’nin ailesini hem de toplumu etkileyen birçok parametreyi gündeme getirirken, çocuğun korunması ve aile dinamiklerinin sorgulanması gerekliliğini ortaya koydu. Türkiye’de çocuk istismarı ile ilgili yasal düzenlemeler ve uygulamaları yeniden gözden geçirilmelidir. Unutulmamalıdır ki, her çocuk masumdur ve bu masumiyetin korunması hepimizin ortak sorumluluğudur. Mahkemede yaşanan tartışmalar çerçevesinde, Melike’nin daha iyi bir yaşam standardına sahip olmasının önündeki engellerin, sadece bir ailenin iç dinamikleri ile ilgili olmadığı bir kez daha anlaşıldı. Bu tür olayların, toplumun tüm kesimlerini hangi ölçüde etkileyebileceği, mahkeme salondan herkesin içinde bulunduğu karmaşa ile kanıtlandı.
Melike'nin davası, gözler önüne serilen bir trajedi olmasının yanı sıra, çocuk hakları mücadelesinin de önemli bir dönüm noktası olabilir. Adaletin bir an önce yerini bulması, aynı zamanda yeni yaşamların önünü açabilecektir. Türkiye’nin ve dünya genelinde çocuk istismarına karşı daha fazla farkındalık yaratması, birlikte hareket edilmesi ve önleyici tedbirlerin belirlenmesi önemlidir. Melike’nin hikayesinden dersler çıkararak, gelecekteki nesillerin daha güvenli bir ortamda büyümesi için hep birlikte harekete geçmeliyiz.
Bu dava, sadece Melike için değil; tüm çocuklar için bir adalet arayışı haline gelmekte, ülke genelinde çocuk hakları ile ilgili bir tartışma başlatmaktadır. Mahkemede yaşanan gelişmeler, toplumun giderek artan çocuk istismarına karşı duruşunu ve önlemlerini etkileme potansiyelini taşımaktadır. Melike’nin hikayesinin sesi, belki de daha fazla çocuğun koruma altına alınmasını sağlayacak bir motivasyon kaynağı olacaktır. İlgili tüm kurumların ve bireylerin daha fazla duyarlılık göstermesi gerekmektedir.
Melike’nin kaybı, içten içe sarsıcı bir uyanışı işaret ediyor. Her insan, çocuğun bir birey olarak yaşayabilmesi ve korunması için toplumsal bir sorumluluğa sahiptir. Şimdi, hem bireyler hem de toplum olarak, Melike'nin davasında adaletin yerini bulması için güçlü bir irade göstermeliyiz. Yaşananların bir daha tekrarlanmaması için mücadele etmek, bizim elimizde. Melike’nin anısı, hepimizi harekete geçiren bir çağrı olmalıdır. Adalet, çocukların gözünde gülümsemelerin tekrar canlanması için gereklidir. Onlar için savaşmalı, korumalıyız. Her çocuk, sevgi dolu bir yuva ve sağlıklı bir toplumda büyümeyi hak ediyor.
